Öldür Beni Anne

Tamamen yasanmıs gerçek bir hikayedir .Hikaye uzun gibi görünüyor fakat yarısına geldiginizde göz yaslarınıza hakim olamıyacaksınız böylece devamınıda okuyacaksınız bana inanmıyormusunuz?** Buyrun okuyun ozaman. . [ Öldür Beni Anne ] Bu anlatacaklarımı asık olduklarını sanıp daha gerçek askın ne oldugunu bilmeyenlerin daha dikkatli okumasını istiyorum ondan sonra yasadıkları gerçek askmıymıs basit bi hoslanmamıymıs karar versinler. Kalbimin hiç tanımadıgı duyguları daha yeni hissetmeye basladıgı dönemlerdi çevremde bir sürü erkek ve kız arkadaslarım vardı ama bi gariplik vardı mutlu degildim sanki ardadıgım baska bie seydi her aksam eve gelir odama çekilir aglardım noluyordu bana anlamıyordum birgün yine arkadaslarla beraberdim derken nasıl bir beraberlik onlar bir araya toplanıp gülüp eglenirken ben bi kenara çekilip içimdeki fırtınaları dinliyordum. herzamanki gibi artık arkadaslarımda alısmıstı durumuma yanıma gelip oturdugunu hiç fark etmemistim taki sanki çok derinlerden gelen bi SELAM sesini duyana kadar selam dedim bende neden yalnız oturuyorsun dedi bilmiyorum dedim kimse seni anlamıyor hatta kendin bile kendini anlamıyorsun degilmi dedi evet dedim bende bu yüzden yanına geldim zaten dedi bende aynı durumdayım seni arkadaslarından ayrı derin derin düsüncelere dalmmıs görünce iste benim gibi biri daha dedim.Ve ilk defa onun yüzüne baktım o anda kalbim durdu sanki donup kalmıstım ne zaman ayrıldık eve nasıl geldim bilmiyorum o gün sürekli onu düsündüm sanki aradıgım sey buydu hissedebiliyordum bunu o günden sonra hergün bulusmaya basladık evleri iki mahalle kadar uzaktaydı biizm mahallede akrabaları vardı ilk tanıstıgımız gün onlara gelmisler böylece aylar geçti artık ailelerimiz biliyordu ve ben onlara gidiyordum yada o bize geliyordu yani her günümüzü birlikte geçiriyorduk ama ikimizinde anlamadıgı bir seyler vardı birbirimizi çok seviyorduk görmeden yapamıyorduk arkadaslık degildi bu çünki diger arkadaslarımızıda seviyorduk bu çok farklı bir seydi kimseyede soramıyorduk nasıl soralımki biz bile bilmiyorduk noldugunu bu çok yogun duyguların etkisiyle bazen mutluluktan bulutlara kadar çıkıyorduk bazende o küçücük kalplerimize sıgdıramadıgımız bir türlü anlayamadıgımız hisler dünyasında aglıyor göz yaslarımızı birbirimize hediye ediyoduk belki size saçma gelicek ama birbirimizi ilk gördügümüz günü anlatmıstım ondan sonraki ilk bulusmamızda biraz konustuktan sonra bie ara göz göze gelmistik ve daha ne oldugunu anlflayamadan ikimizde sebepsiz yere birden aglamaya baslmıstık hemde ne aglama sanki hiç bitmeyecek gibiydi göz yaslarımmız iste o günden sonnra bir daha birbirimizin yüzüne uzun süre bakmadık hatta cogu zaman sırtlarımız birbirimize dönük oturduk bi gören olsa bize gülerdi herhalde ama elimizde degildiki bakamıyorduk iste ama ne olursa olsun çok mutluyduk artık ne günesin dogusunun ne çiceklerin kokusunun nede kusların ask sarkılarının farkındaydık biz birbirimizde kaybolmustuk taki bizim evin zili uzun uzun çalana kadar kapıyı annem açtı gelen onun teyzesinin kızıydı annneme birseyler söyledi annnemde hemen babamla birseyler konusup banada sen evden ayrılma biz hemen geliyoruz diyerek aceleyle çıktılar bende hemen arkalarından çıktımhava kararmıstı beni görmesinler diye onları uzaktan takip ettim biraz gittikten sonra bizim evin ilerisinde bi market vardı oarada bir kalabalık gördüm oraya gidiyorlardı biraz daha yaklasınca babam kosmaya basladı yerde yatan biri vardı bende bende birazdaha yaklastım babam yerde yatan kisiyi kucagına almıstı bir kaç adım daha yaklastım ve kalbime binlerce ok birden saplandı sanki yerde yatan benim melegimdi oda beni gördü ve eliyle git isareti yaptı ve bana birseyler söylemek için agzını actıgında agzından kan bosaldıgını gördüm o güzel basını babamın basından kendi kucagıma aldı hafifce gülümsedi ve bak ne yapmıssın yeni gömlegini onun kanına bulanmıs gömlegimi göstererek iki hafta önce dogum günümde o almıstı ve birden basını karanlıkta benim secemeyecegim kazanın oldugu bir yere çevirip tüh yaa dedi ne demek istedigini anlamamıstım basını tekrar çevirdigimde ölmüstü ondan sonrasını hatırlamıyorum gözümü evde açtım orada bayılmısım beni doktora götürmüsler sakinlestirici falan yapmıslar uzun süre baygın halde yatmısım kendime gelir gelmez aglamaya basladım kimse müdahale etmedi doktor aglarsa müdahle etmeyin demis tekrar kendimden geçene kadar aglamısım ondan sonraki günlerde göz yasım hiç dinmedi aradan iki ay filan geçmisti bir gün annneme onlara gitmek istedigimi söylemistim önce annem kabul etmedi ama yalvarmama dayanamayıp bir sartla kabul etti gideriz ama orada aglayıp annesini üzmeyecegine söz verirsen dedi bende söz verdim ve gittik bir süre oturduk ama ben kendimi zor tutuyordum aglamamak için bak oglum dedi annesi birbirinizi ne kadar çok sevdiginizi biliyoruz ve ne adar çok üzüldügünüde biiyorum dedi ama senden bir ricam var dedi kızım son nefesini senin kucagında vermis bana son anlarını anlatmanı istiyorum dedi sasırdım nasıl anlatabilirdimki anneme baktım boynunu büktü bende onu üzmeyecek bir sekilde anlattım ama bir ara karanlıkta bir tere bakıp tüh yaa dedigini anlamadıgımı söyleyince annesi bana sarılıp öyle bir aglamayya basladıki bende zaten zor tutuyordum kendimi ikimizde uzun süre agladık. Biraz sakinlestikten sonra artık dünyada yasamam için hiç bir sebebin kalmadıgını karar vermeme sebep olan seyi anlattı o gün annesi evlerinde benim en çok sevdigim yemegi yapmmıs anne demis ayhan bu yemegi çok sever bizim yiyecegimiz kadarını ver eben ayhanlara gidip onunla beraber yiyecegim demis annesi yalnız göndermemek için yakınlarında oturan teyzesinin kızıyla bize göndermis yolda gelirken teyzesinin kızı sen biraz bekle ben marketten içecek birseyler alayım demis kaldırımda beklerken bir araba vurup kaçmıs bize yakın oldukları için teyzesinin kızı hemen bize haber vermeye gelmis o aksam o karanlıga bakıp tüh yaa dedigi seyde bana getirdigi yemeklerin dökülmüs olmasına üzüldügü içinmis son anlarını yasayan birisinin canından daha çok bana getirdigi yemeklerin dökülmesine üzülecek kadar seven bir kalp daha varmıdır su lanet dünyada baskasını sevebilirmiyim artık asık olabilirmiyim baskasına tahammül edebilirmiyim saçma sapan seylerin adını ask koymalarına bizim yasadıklarımız bilemesekte gerçek asktı bunu simdi biliyorum ama o bilmiyor bir birbirimize söz vermistik hangimiz önce ölürsek digerimizi cennetin kapısında bekleyecekti simdi bende bilmeden yasadıgımız o tarif edilemez duygunun gerçek ask oldugunu o askı sonsuza kadar yasayacagımız cennetin kapısında beni bekleyen melegime anlatmak için gelmesi için hergün yalvarıp dua ettigim beni kavusturacak kisiyi bekliyorum AZRA<L< .. .. . O ÖLDÜKTEN SONRA . Bugün hafta sonu askımla bulusacagız en güzel elbiselerimi giymeliyim acaba yanakları gibi kırmızı olanımı yoksa gözleri gibi kapkara olanımmı yada kazanın oldugu gün kanıyla üzerine çiceklar yaptıgı gömlegimi ne kazası ne kanıya nerden çıktı simdi ben en iyisi son bulusmamızda omzuma koydu o kokan gömlegi giyeyim evet evet bu daha iyi anne ben çıkıyorum oanamı tabiki anne yaa her hafta sonu kiminle bulusuyorum ben iyide neden aglıyorsun simdi gidip annesinden de izin almalıyım günaydın müsade ederseniz kızınızla gezicez biraz tabiki oglum ana iyi bak olurmu bak buda aglıyor noluyo bunlara anlamıyorum kosar adımlarla gidiyorum günaydın askım ben geldim bak hala yatıyo hemde bembeyaz gelinligiyle yanaklarına küçük bi öpücük kondurup uyandırıyorum her zamanki gibi toprak kokuyor melegim uzatıyor kollarını yattıgı yerden tutuyorum ellerinden tüy kadar hafif ne kadarda güzel benim melegim hoscakal bekçi amca bak koskoca adamda aglıyo iyi eglenin olurmu diyor kirli sakallarından süzülen yasları silerek onun en sevdigi yerleri geziyoruz elele allahım onunla olunca okadar mutluyumki bir ara yine göz göze geliyoruz bakmamalıydık yine aglıycaz ne kadar agladıgımızı aksam ezanını duyunca anlıyorum iste bu günde bitti melegim gitmeliyiz bekçi amca kızar sonra hosgeldiniz iyi egelndinizmi bari neler yaptınız bakalım agladık aksama kadar her zaman ki gibi he evet hadi melegim sen simdi yat ben haftaya yine gelirim bir gün diyorum bir gün ben beyaz damatlıklarımı giyip gelecegim yanına kapkara gözlerini açarak yalvarırcasına çabuk gel olurmmu diyor yakında melegim çok yakında biliyorum biliyorum simdi iyi geceler öpücügüm olmadan uyuyamaz bitanem yanaklarına bi öpücük konduruyorum yine o toprak kokusu .geldim ane hosgeldin oglum .ÖLDÜR BEN< ANNE BENDE TOPRAK KOKMAK <ST<YORUM