Çanakkele Geçilmez Vatan Bölünmez!!

Almanya’da 1910 yılında inşa edilmiş, kömür kazanlı, 40 metre boyunda, 7.50 metre genişliğinde 360 tonluk, güvertesinde 40 mayın
taşıyan Nusrat gemisi saatte ancak 12 mil yapabiliyordu.
[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Mayın gemimizin komutanı Tophaneli Yüzbaşı İsmail Hakkı Bey’di. Nusrat gemisi mayın uzmanı olan Alman Yarbay Geehl ile birlikte Çimenlik Kalesi’ nden aldığı mayınları 18 Mart Deniz saldırısından on gün önce, 8 Mart 1915’te sabaha karşı yağmurlu ve puslu bir havada önce Rumeli sahilini takip etmiş ve sonra karşıya dönerek, Erenköy koyuna kıyıya paralel olarak, poyraz-lodos yönünde 26 mayın döşemiştir. Mayınların bırakıldığı Karanlık Limanı özenle seçilmiştir. Büyük düşman gemilerinin isabetli atış yaptığı bu saha; denizcilikte, durgun su, diye bilinen özelliği taşıdığı için zırhlılar karadaki sabit kaleler gibi atış yapabiliyordu.

8-18 Mart arasındaki süre içinde Erenköy körfezini tarayan İngiliz mayın temizleyicileri sadece üç mayın bulabilmişlerdi. Nusrat’ ın döşemiş olduğu mayınları ne onlar ne de havadan sahayı kontrol eden keşif uçakları görebilmişlerdir.

Mayınların döküm işinde, Müstahkem mevki mayın grubu komutanı Yüzbaşı Hafız Nazmi Bey’de büyük yararlılıklar göstermiş, gemi komutanı ile beraber bulunmuş ve ona yardım etmiştir. Nusret Gemisi’nin Çanakkale savaşlarında çok önemli yeri vardır.

Boğazın düşmek üzere olduğu kritik bir anda, düşmanın deniz saldırısını durdurmuş. Türk askerinin ve vatandaşlarının moralini yükseltmiştir. İngiliz Deniz Bakanı Churchill, “ Bu gün dünya denizlerinde görev yapmakta olan beş bini aşkın savaş gemisinden hiçbiri Nusrat ve onun döktüğü mayınlar kadar, harbin gidişine ve düşmanın geleceğine etkili olarak bir başarı gösterememiştir.” Demek zorunda kalmıştır.







gün kana boyandı Çanakkale Boğazı



Yeri göğü inletti askerimin avazı







Dört taraftan saldırdı düşman delicesine



Şarapneller saplandı Mehmetçiğin göğsüne







Türk’e karşı kin kustu, beraber oldu cihan



Damla damla gözyaşı döktü yere asuman







Allah’ın askerleri melekler yere indi



Hakk’a kavuşan erler kanatlarına bindi







Bir lodos fırtınası zaferden haber verdi



Dengeler değişince arttı kâfirin derdi







On sekiz Mart’ta sular kan gölüne dönmüştü



Zâlimin balonları gün doğmadan sönmüştü







Ertuğrul tabyasından ateş yükseliyordu



Ceddin iman güneşi aydınlatıyor yurdu







Seddülbahir’de akan, kan gövdeyi götürdü



Bu çile nöbetleri hem gün, hem gece sürdü







Conkbayırı’nda yazdı Mustafa Kemal destan



Coğrafyaya dönüştü damarlardan akan kan







Izdıraplara mahkûm vatanım ancak güldü



Düşman bataryaları soğuk suya gömüldü







Küfür tek bir millettir, ayrı gayrı seçilmez



Mehmetçik haykırıyor: “Çanakkale Geçilmez”







İnsanlıktan nasipsiz küstah uğurlar ola!



Hatırla bu destanı, hatırla da gel yola!







İnancımız odur ki payidar olmaz zulüm



Rabbim senin yolunda bize düğündür ölüm







Taş ve toprak şahittir o muhteşem bozguna



Çok acı bir ders verdik o salyalı azgına







Al bayrağın altında gölgelenen askerim!



Cennet-i Âlâ’sında bekler seni ol Kerim!







Çanakkale içinde Hilâl, Sâlib’i ezdi



Türk’ün mücahitleri bir büyük destan yazdı.







Yuvasından ayrılan artık geri dönmedi



Onların sayesinde al bayrağım inmedi







Ey toprağın bağrına gömülen yiğit erler!



Döktüğünüz kanlarla ulvîleşti bu yerler







Ey semaya taht kuran yüce, soylu er oğlu!



Duygusallıkta Kerem, yiğitlikte Köroğlu







Ey asırları aşıp cihana hükmeden Türk!



Zafer kaderin olsun Rabbine şükreden Türk!