Şehrin Yorgun Yine İstanbul

Yıllar ne çabuk geçti İstanbul semalarında,
Daha dün çocuktum…
Şimdi İstanbul almış bağrına çaresiz yüreğimi,
Umutlarım oyuncağı olmuş İstanbul’un ellerinde

Yorgun gözüküyor yüreği koca şehrin..
Denizleri çaresiz, yıldızları yalnız.
Caddeler sessiz, geceleri insafsız.
Şehir yine yorgun…..

İstanbul farkına vardı çaresizliğinin
Güçlü olmasına rağmen kalbinin fakirliğini.
Yağmurlar isyan eder acımasızlığına
Umutlarım nerede İstanbul.

Korkularım oldu ümitlerin
Sevdam oldu oyuncağın,
Kaderdi beni sana mahkum eden
Sus yüreğim sus anlaşılmasın korkuların…

Şehrin yaktı ışıklarını gecenin karanlığında
İşte yorgunluğun aydınlandı İstanbul..
Korkmuyorum insafsızlığından
Gözlerin neden yaşlı İstanbul..